WIST JE DAT eind 19e eeuw kunstmest in gebruik werd genomen? Het plaggen is dan niet meer nodig en de potstalcultuur in Weert en omstreken verdwijnt. De overgebleven zandgronden worden beplant met dennenbomen, die hebben niet zoveel voeding nodig. Een goed voorbeeld hiervan zijn de Laurabossen. De bossen werden productiebossen.
Bodemfeit 3: stuifzand, productiebos en heide
WIST JE DAT eind 19e eeuw kunstmest in gebruik werd genomen? Het plaggen is dan niet meer nodig en de potstalcultuur in Weert en omstreken verdwijnt. De overgebleven zandgronden worden beplant met dennenbomen, die hebben niet zoveel voeding nodig. Een goed voorbeeld hiervan zijn de Laurabossen. De bossen werden productiebossen.
Dennen (zie foto) werden met name als stuthout in de mijnen gebruikt, omdat het dennenhout kraakt voordat het breekt en daarmee een goede signaalgever is om te vluchten in geval van instortingsgevaar.
Stuifzand
De stuifzandgebieden in Weert en omstreken zijn uniek in Europa. Het voedselarme, dynamische landschap kent haar specifieke flora en fauna en is daarmee waardevol voor de biodiversiteit. Stuifzanden hebben een eigen microklimaat met grote schommelingen in temperatuur en vochtigheid.
De Flora
De begroeiing begon met pioniervegetatie zoals mossen en daarna was het ene vegetatietype de voeding voor het volgende type. De eerste planten die zich vestigden waren zandzegge, heidespurrie en buntgras (zie foto). Zodra de plantengroei op gang kwam ‘verzachtte’ die het extreme microklimaat en kregen korstmosbegroeiingen de kans. Daarna kwam het zand tot rust en maakten de korstmossteppen plaats voor heidevegetaties.
De fauna
Het landschap werd de wereld van de zandloopkevers (zie foto) en graafwespen. Karakteristiek voor het open stuifzand zijn de duinpieper, de tapuit en de kleine plevier. op de overgang naar de heide/bos kun je een bijzondere soort tegenkomen: de blauwvleugelsprinkhaan (zie foto). En op plekken waar het stuifzand begroeid raakt, kun je de nachtzwaluw en de houtsnip aantreffen.
Foto’s: Ad Havermans
